Kościół parafialny pod wezwaniem Nawiedzenia N. P. Marii. Pierwotny fundacji Kazimierza Wielkiego sprzed 1370, murowany. Obecny wzniesiono 1630 kosztem ks. Tomasza Szawockiego kanonika wiślickiego, z gotyckimi pozostałościami w murach prezbiterium. Konserwowany 1633. Odnawiany 4. ćw. w. XIX. Orientowany. Murowany, tynkowany. Nawa na rzucie zbliżonym do kwadratu, dwuprzęsłowa, z nowszą kruchtą od  zachodu, prezbiterium nieco odchylone do osi, węższe i niższe, jednoprzęsłowe, zamknięte półkoliście, przy nim od północy zakrystia. W prezbiterium sklepienie kolebkowo-krzyżowe ze zwornikiem, w nawie kolebkowe z lunetami, wsparte na filarach przyściennych między którymi arkadowe wnęki. Otwór tęczowy okrągłołukowy. Zewnątrz ściany opięte szkarpami. Zachodni szczyt nawy ujęty w obeliski. Okna zamknięte odcinkowo, w prezbiterium i zakrystii w profilowanych późnorenesansowych obramieniach. Portal z prezbiterium do zakrystii marmurowy, wczesnobarokowy, na nadprożu napis z historią kościoła. Dachy dwuspadowe. - Ołtarz główny barokowy początek wieku XVIII z obrazem Marki Boskiej z Dzieciątkiem w sukience 1 połowa wieku XVIII, na zasuwie obraz Nawiedzenia z postacią fundatora i data 1720. Dwa ołtarze boczne z kościoła w Skalbmierzu, barokowe 1 połowa wieku XVIII, z rzeźbami aniołów, w lewym obrazek św. Apolonii z tegoż czasu. Ambona o charakterze barokowym wiek XVIII. Chór muzyczny na dwu drewnianych kolumnach wiek XVIII. Obraz św. Andrzeja barokowy ok. 1700, w starych ramach. Dwa krucyfiksy barokowe. Epitafium ks. Macieja (zm. 1802) i ks. Tadeusza (zm. 1829) Jarzembskich, proboszczów bogucickich, wystawione 1830. Monstrancja barokowa 1728, fundacji ks. Franciszka Raczkowskiego, proboszcza bogucickiego. Kielichy: 1. późnorenesansowy 1615 fundacji ks. Krzysztofa Strachockiego scholastyka wiślickiego; 2. gładki wiek XVIII; 3. gładki 1770 fundacji Jana Prokopa Marmulewica proboszcza bogucickiego. Puszka wczesnobarokowa 1631. Relikwiarz rokokowy. Dwa ornaty z tkanin wiek XVIII.

                  

Cmentarz kościelny otoczony starym murem, oszkarpowanym, z bramką 1 połowa wieku XVII od północnego-wschodu o otworze arkadowym ujętym w boniowane obramienie. Od północnego-zachody dzwonnica zapewne z wieku XVIII/XIX, murowana, z przejściem w przyziemiu i wielkim otworem prostokątnym na przestrzał na piętrze; opilastrowana, szczyt trójkątny.

                  

Figury Przydrożne z 2 połowy wieku XVII, kamienne. 1. Na ogzymsowanym cokole niska kolumna opleciona wicią roślinną, dźwigająca kamienny krucyfiks. - 2. Na kolumnie z cokołem czworoboczna kapliczka z płaskorzeźbami świętych, nakryta dwuspadowym kamiennym daszkiem.